کودکان مشتاقند که همه چیز را تجربه و کشف کنند. ممکن است آموزش نظم و قانون به کودک نوپا سخت به نظر برسد اما یادتان باشد که یکی از مراحل طبیعی رشد کودک است. آموزش نظم به کودک نباید همراه با تنبیه باشد بلکه باید محدودیت ها و زندگی اجتماعی را به کودک یاد بدهید تا بهترین رفتار را درک کند.
نظم در واقع یعنی آموزش رفتار درست به کودک. استراتژی های مختلفی برای یاد دادن رفتار مناسب به کودک وجود دارد که این استراتژی بسته به سن کودک متغییر است. آموزش نظم و قانون به کودک کمک می کند تا کودک بهترین و درست ترین رفتار را در شرایط مختلف داشته باشد. موقعی که شما رابطه عمیق و پر محبتی با کودکتان دارید آموزش نظم و انضباط بهتر جواب می دهد. نظم و انضباط به معنای تنبیه و دعوا نیست بلکه استراتژی های مثبت و درستی است که بر پایه صحبت کردن، گوش دادن و محبت کردن است که کودک را به سمت موارد زیر هدایت می کند:
- باعث می شود کودک بداند چه رفتاری در بیرون و داخل خانه مناسب است.
- باعث می شود کودک یاد بگیرد چگونه احساساتش را منتقل و کنترل کند.
تربیت و نظم و انضباط خشن و منفی که با تشویق و جایزه کم همراه باشد ممکن است کودک را مجبور به حرف شنوی کند اما باعث ایجاد مشکلات اعتماد به نفس و استرس در زندگی آینده کودک می شود. انضباط وقتی کارساز است که منصفانه و مصمم اجرا بشود. یعنی علاوه بر محدودیت ها و عواقب، تشویق و جوایز برای رفتارهای مناسب هم داشته باشد.
نظم و قانون برای کودکان نوپا
از یک سالگی به بعد کودک کم کم معنی علت و معلول را درک می کند و می فهمد رفتارهایش عواقبی دارد. کودک در این سن ممکن است رفتاری را برای گرفتن عکس العمل انجام بدهد مثل پرت کردن غذا.
نکته هایی درباره آموزش نظم به کودک نوپا
یک روتین معین و منظم برای کودک ایجاد کنید و در انجام آن مصمم باشید. نظم و برنامه دقیق به کودک احساس آرامش می دهد چون می داند باید منتظر چی باشد. اگر قرار بود روتین زندگی کودک عوض بشود به او اطلاع بدهید. با اطلاع، احساس آرامش بیشتری می کند. اگر کودک شما عصبانی شد و شروع به پرت کردن وسایل دورش شد شما آرامش خودتان را حفظ کنید چون اگر از کوره دربرید کنترل از دستتان خارج می شود. سعی کنید حواس کودکتان را پرت کنید. مثلا وقتی کودک برای بار 10 ام توپش را روی میز ناهارخوری انداخت بهتر است حواسش را به فعالیت دیگر پرت کنید. لازم است بدانید که در بعضی موقعیت ها اشکالی ندارد کوتاه بیایید. مثلا وقتی کودک می خواست لباس مهمونی اش را در خانه بپوشد و بازی کند اشکالی ندارد که شما کوتاه بیایید.
بهتر است از همان ابتدا این موارد را برای تربیت کودک اجرا کنید:
به کودک یاد بدهید که چه رفتاری داشته باشد و با انجام دادن همان رفتار کودک کم کم یاد می گیرد که چه رفتاری را انجام بدهد، وقتی کودک رفتار درستی را انجام می دهد او را تشویق کنید هم چنین محدودیت ها و عواقبی را برای رفتار نامناسب بگذارید.