ارتباط با کودک 2-5 ساله

سنین 2 تا 5 سال یکی از مهم ترین دوران برای رشد روحی کودک است. اعتماد به نفس کودک در این سن تقویت می شود. به مرور مهارت هایش غنچه می شود و بهتر با احساساتش کنار می آید.

وظیفه شما در این دوران این است که به کودکتان اعتماد به نفس دهید و مهارت حل کردن مشکلات را به او یاد بدهید. این مهارت ها باعث می شود کودک بهتر احساساتش را کنترل کند، امید داشته باشد و احساس همدلی و محبت نسبت به دیگران کند. 

تقویت اعتماد به نفس در کودک:

اعتماد به نفس به این معنا است که فرد نسبت به خودش و قابلیت هایش دید مثبتی دارد. کودکانی که اعتماد به نفس دارند احساس ارزش می کنند. اعتماد به نفس باعث می شود که کودکان با ناامیدی ها و مشکلات زندگی مبارزه کنند و با آنها به خوبی کنار بیایند و درک کنند که همیشه کارها طبق خواسته هایشان پیش نمی رود. این کودکان درک می کنند که اتفاقات بد برای همه پیش می آید و باید آن را حل کرد.

شما می توانید با روش های زیر اعتماد به نفس کودک را تقویت کنید:

• نشان دادن توجه مثبت به کودک:
  • وقتی کودک رفتار خوبی دارد و چیزی که شما خواستید را انجام می دهد از او تشکر و قدردانی کنید.
  • کودک را تحسین کنید. اما توجه داشته باشید که تحسین بیش از حد باعث می شود کودک قدر آن را نداند.
  • کودک رو بغل کنید. به حرفش گوش دهید و برای او زمان اختصاص بدهید.
  • حرف هایی که باعث می شود کودک را تحقیر کند به او نزنید مثل: "تو بچه بدی هستی"

• راهنمایی کودک برای پذیرفتن اشتباهاتش:
  • واقع بین باشید و اجازه دهید کودک بعضی ریسک ها را بپذیرد.
  • به کودک یاد دهید که همه اشتباه می کنن و باید از اشتباهاتش درس بگیرد. و اگر اشتباهی کرد به این معنا نیست که در هرکاری بد و ناتوان است.
  • کودک را تشویق کنید تا همیشه مثبت فکر کند و تلاش کند.
• کمک کردن به کودک برای اعتماد داشتن به قابلیت هایش:
  • کودک را تشویق کنید تا مشکلاتش را خودش حل کند و خودش تصمیم گیری کند. اما اگر کمک خواست کنار او باشید.
  • وقتی کودک مهارتی را یاد می گیرد او را تشویق به تمرین آن کنید چون تکرار باعث یادگیری کامل و اعتماد به نفس کودک می شود.

• کمک کنید تا احساساتشان را پرورش دهند:
  • در رابطه با خانواده با او صحبت کنید و آلبوم خانوادگی را به او نشون دهید تا بفهمد که به خانواده ای تعلق داره.
  • نقاشی های کودک را نگه دارید تا بفهمد چطور بزرگ شده و رشد کرده.

کمک به کودک در مواجه شدن با مسائل:

مواجه شدن با مسائل یعنی این که چطور با مسائل چالش برانگیز و موقعیت هایی مثل ترس و خطر مواجه شوند. اگر احساساتش را در موقعیت های مختلف بشناسد این توانایی را پیدا می کند که به خوبی با مسائل مختلف مواجه شود.

نکته هایی برای مواجه کردن کودکان با مسائل مختلف:

به کودک یاد بدید که نسبت به احساساتش آگاه باشد و آن ها را درک کند. می توانید قصه هایی را تعریف کنید و از قالب قصه به کودک مسائل را یاد دهید. به کودک یاد بدهید که در مواجه شدن با احساسات منفی چه عکس العملی نشون دهد. به او بگویید که همه دوست دارند برنده شوند و مهم این است که بیشترین تلاش خودش را برای انجام کاری بکند. به کودک آموزش دهید که حتی اگر درست ترین کارها را هم انجام دهد ممکن است آنچه که طبق خواسته اش است پیش نیاید. برای مثال: " همه بچه ها اسباب بازی هاشون رو هم نمیدن حتی اگر مودبانه ازش درخواست کرده باشی". به کودک مثبت فکر کردن را آموزش دهید تا این شهامت رو داشته باشد که حتی اگر در مقابل خواسته هایش "نه" بشنود باز هم آنها را مطرح کند.

پرورش مهارت های حل کردن مشکلات در کودکان:

اگر کودک با دیگران در حال دعوا است به او کمک کنید تا به جای دعوا راه حلی را پیدا کند. هنگام دعوا همه چیز را تقصیر کودک نیندازید. می توانید وقتی همه آرام شدند با هم صحبت کنید و کودک را تشویق کنید تا راه حل های مختلفی را که به ذهنش می رسد پیدا کند. وقتی مشکل حل شد او را تحسین کنید.

تقویت مهارت های اجتماعی کودک:

داشتن رابطه خوب با دیگران باعث سلامت روحی فرد می شود. برای ایجاد روابط دوستانه، کودک باید مهارت هایی را یاد بگیرد. باید یاد بگیرد چگونه وارد جمعی شود و با استفاده از کلمات مناسب، لبخند و تماس چشمی و گوش دادن ارتباط برقرار کند و خصوصیات دوست خوب را مثل مشارکت، رعایت نوبت، همکاری و کمک را داشته باشد.  شما بیشترین تاثیر را روی یادگیری مهارت های اجتماعی کودک دارید. هیچ فرمول خاصی ندارد معمولا کودکان با نگاه کردن به شما یاد می گیرند. با مردم مهربان باشید و برای دوستانتان کار خوب انجام دهید. وقتی با شما حرف می زنند گوش بدهید و به کودک یاد دهید تا حواسش به احساسات بقیه باشد.

چرا مهم است که رابطه خوب با کودکم داشته باشم؟

رابطه شما با کودکتان اولین رابطه مهم در زندگی آنها است. رابطه محکم و قوی بین کودک و پدر و مادر باعث می شود که درباره جهان اطرافشان یاد بگیرند. سعی کنید همیشه به عنوان معلم برای کودکتان نباشید و همیشه او را راهنمایی نکنید. اجازه بدهید خودش بعضی کارها را تجربه کند، به رفتار کودک توجه کنید و آن ها را تحسین کنید. به کودک گوش بدهید و سعی کنید او را درک کنید. با کودک وقت بگذارانید تا احساس مهم بودن کند. گاهی به او اجازه دهید در برخی کارها رهبر شود و شما در بازی ها از او تقلید کنید. وقتی کودک به شما نیاز دارد پیش او باشید و کمکش کنید.