درمان چسبندگی لوله رحم و علائم آن

چسبندگی لوله‌ رحمی اغلب به بافت اسکار نیز اتلاق می‌شود. چسبندگی‌ها نواحی شامل بافت فیبری هستند که در اثر فرایند بهبودی که پس از بهبودی اولیه‌ی التهاب یا ضربه باقی مانده است، شکل می‌گیرد. چسبندگی‌ها می‌توانند باعث چسبیدن بخش‌های مختلف شکم یا لگن شوند. در برخی زنان چسبندگی‌ها ممکن است نتیجه‌ی یک التهاب لگنی در گذشته باشند. چسبندگی لوله‌های رحم در اکثر زنان پس از جراحی لگن زنان رخ می‌دهد.

چسبندگی لوله های رحمی (هیدروسالپکس):

چسبندگی لوله‌ رحمی اغلب به بافت اسکار نیز اتلاق می‌شود. چسبندگی‌ها نواحی شامل بافت فیبری هستند که در اثر فرایند بهبودی که پس از بهبودی اولیه‌ی التهاب یا ضربه باقی مانده است، شکل می‌گیرد. چسبندگی‌ها می‌توانند باعث چسبیدن بخش‌های مختلف شکم یا لگن شوند. در برخی زنان چسبندگی‌ها ممکن است نتیجه‌ی یک التهاب لگنی در گذشته باشند. از آن جایی که ممکن است تمام عفونت‌های لگنی در زنان علائم قابل توجهی نداشته باشند، ممکن است بیمار متوجه وجود عفونت نشود. با این حال احتمال دارد چسبندگی‌ها در اثر تلاش بدن برای رهایی از عفونت شگل بگیرند.

رحم به‌عنوان یکی از اجزای مهم دستگاه تناسلی زنانه که تخمدان‌ها را دربر گرفته، نقش مهمی در باروری زنان ایفا می‌کند.

علت چسبندگی لوله رحم:

چسبندگی لوله‌های رحم در اکثر زنان پس از جراحی لگن زنان رخ می‌دهد. برای مثال، میومکتومی (عمل جراحی برای برداشتن فیبروئید)، جراحی لوله‌های رحمی (برای درمان حاملگی خارج رحمی)، جراحی بر روی تخمدان (برای برداشتن کیست) و جراحی برای اندومتریوز می‌تواند باعث چسبندگی رحم شود. حتی انجام جراحی جهت برداشتن چسبندگی رحم می‌تواند منجر به چسبندگی‌های جدید شود.

از شایع‌ترین عوارضی که چسبندگی رحم به دنبال دارد، می‌توان به ناباروری و کاهش قدرت باروری زنان اشاره کرد.

علائم چسبندگی لوله رحم:

برخلاف تخمک‌گذاری که چرخه‌های قاعدگی نامنظم ممکن است موجب مشکل شود، انسداد رحمی به ندرت موجب بروز علائم می‌گردد. یک نوع خاص انسداد لوله رحمی که هیدروسالپنکس نامیده می‌شود، ممکن است موجب درد پایین شکم و ترشحات غیرطبیعی واژن شود، اما همه زنان دچار این علائم نمی‌شوند. هیدروسالپنکس زمانی رخ می‌دهد که انسداد موجب گشاد شدن لوله شده و با مایع پر شود. این مایع موجب انسداد تخم و اسپرم شده و از لقاح و بارداری جلوگیری می‌کند. اندومتریوز و بیماری التهابی لگن ممکن است موجب قاعدگی دردناک و درد در هنگام نزدیکی شود. اما این علائم لزوماً به معنی انسداد لوله‌های رحمی نمی‌باشند.

عمل جراحی تخمدان یکی از عوامل شایع بروز چسبندگی‌های رحمی محسوب می‌شود.

درمان چسبندگی لوله رحم:

اگر یکی از لوله‌ها باز باشد و بغیر از آن سالم باشید، ممکن است بتوانید بدون نیاز به کمک زیادی باردار شوید. ممکن است پزشک داروهای باروری را برای افزایش احتمال تخمک‌گذاری در طرفی که لوله باز است تجویز کند. هر چند در صورتی که هر دو لوله مسدود باشند این روش قابل استفاده نیست. جراحی لاپاروسکوپی می‌تواند لوله‌های مسدود شده را باز کند یا بافت اسکاری که موجب مشکل شده است را جدا نماید. اما اگر اسکار و چسبندگی‌های متعدد و ضخیم بین لوله‌ها و تخمدان وجود داشته باشد، و یا اگر مبتلا به هیدروسالپنکس باشید، جراحی گزینه خوبی برای شما نیست. در این موارد، لقاح مصنوعی بهترین انتخاب است.

پزشکان معمولا برای درمان چسبندگی رحم، عمل جراحی و برداشتن قسمت‌های چسبیده شده به دیواره رحم را توصیه می‌کنند که به «هیستروسکوپی» معروف است. 

پیشگیری از چسبندگی لوله رحم:

پیشگیری از چسبندگی‌های داخل رحم و لوله های رحمی در واقع پیشگیری از عللی هستند که باعث به وجود آمدن چسبندگی ها می شود. توصیه می شود عفونت ها حتما به طور کامل و سریعا درمان شوند. عفونت های خیلی ساده که می تواند با یک دوره درمانی ۷ تا ۱۰ روزه درمان شوند، اگر به موقع و به صورت کامل درمان صورت نگیرد، باعث عفونت لگن و چسبندگی های رحم می شود. در مواردی که سقط جنین اتفاق می افتد توصیه می شود حتما به پزشک مراجعه کنند. در صورتی که سقط اتفاق افتاده حتما برای انجام درمانش باید اقدام کنند.

چسبندگی لوله رحم و بارداری:

اگر تنگی یا چسبندگی لوله رحم مشاهده شود، با هیستروسکوپی مشکل برطرف می شود و ضایعات داخل رحم و پولیپ ها و چسبندگی ها را هم می توان درمان کرد. در صورتی که چسبندگی شدید یا انسداد در لوله های رحمی وجود داشته باشد، کار سخت تر می شود. البته اگر چسبندگی یک طرفه باشد، خانم می تواند با لوله سالم دیگر باردار شود اما اگر هر دو لوله کاملا بسته باشند، درمان سخت تر می شود. این خانم ها باید تحت عمل IVF قرار بگیرند. در این عمل دارو به خانم داده می شود تا به جای یک تخمک، چند تخمک در تخمدان رشد کند. در اتاق عمل تخمک ها گرفته و با اسپرم شوهر لقاح داده می شوند و جنین تشکیل شده به داخل رحم منتقل می شود و در حال حاضر IVF پیشرفته ترین روش ناباروری است.

برخی عادات و سبک زندگی‌های امروزی به‌گونه‌ای است که افراد را در معرض ابتلا به انواع بیماری‌ها قرار می‌دهد.