# جنین بریچ
وضعیت بریچ:
بیشتر اوقات جنین چند هفته قبل از زایمان در حالت زایمان قرار می گیرد و سر آن در نزدیکی دهانه رحم قرار می گیرد. وقتی این اتفاق نیفتد لگن و یا پای جنین در دهانه ی رحم قرار می گیرد و وضعیت بریچ را به وجود می آورد.
انواع بریچ:
بریچ کامل: لگن و پاهای جنین در دهانه ی رحم قرار می گیرد.
بریچ ناکامل: کف پای جنین پایین بوده و هنگام زایمان یک و یا هردو پا خارج می شوند.
بریچ ته فرانک: قسمت باسن جنین پایین بوده ولی ران های او در مقابل قفسه ی سینه و پاها در کنار گوش قرار گرفته اند.
دلایل به وجود آمدن جنین بریچ:
برای تشخیص جنین بریچ چند هفته قبل از زایمان دکتر سر جنین را پیدا می کند و اگر احساس کند که جنین در حالت بریچ قرار گرفته با سونوگرافی از آن اطمینان می یابد. احتمال ایجاد نواقص مادرزادی در این جنین وجود دارد. جا به جا کردن جنین بریچ بهتر است در هفته های 34 و 37 بارداری انجام شود. برای جا به جا کردن وضعیت جنین داروهایی را مصرف می کنند که این داروها باعث آرام شدن وضعیت رحم شده و فشار آرام روی قسمت پایین شکم باعث چرخش جنین بریچ شده و جنین از وضعیت بریچ خارج می شود. اما با این کار ممکن است که ضربان قلب جنین کاهش یابد و نیاز به سزارین اورژانسی باشد. زایمان طبیعی برای جنین بریچ ایمن نیست و به نظارت و مراقبت بیشتری نیاز دارد.
در چه شرایطی زایمان طبیعی توصیه نمی شود:
- بریچ ناکامل
- بزرگ یا کوچک بودن جنین
- کوچک بودن لگن مادر
- جفت سرراهی
- فشار خون بالا در بارداری
خطرات جنین بریچ:
- جنین بریچ سالم است، اما با این حال وضعیت بریچ می تواند باعث شود بند ناف دور گردن جنین بپیچد و جنین دچار کمبود اکسیژن شود.
- باعث ایجاد دشواری در زایمان می شود.
- ممکن است به نیمه ی پایینی بدن جنین فشار وارد کند و باعث آسیب به مفصل ران او شود.